Een goede baas helpt werk werkbaar te houden en zorgt er mee voor dat mensen langer aan de slag kunnen blijven. De leiderschapsstijl van de directe leidinggevende speelt een grote rol in het welbevinden van werknemers.
Meer dan de helft van de Vlamingen met een coachende leidinggevende heeft werkbaar werk tegenover één op de vijf werknemers die onvoldoende ondersteuning krijgt. Dat blijkt uit cijfers van de Vlaamse Werkbaarheidsmonitor van de SERV/Stichting Innovatie & Arbeid. Gelukkig hebben ruim vijf op de zes werknemers in Vlaamse ondernemingen en organisaties een goede coach als leidinggevende.
Een coachende leidinggevende houdt medewerkers (duurzaam) aan de slag
De stijl van leidinggeven en de mate van steun die medewerkers krijgen heeft een impact op het ziekteverzuim, het personeelsverloop en de haalbaarheid om langer door te werken.
Werknemers die onvoldoende steun krijgen van hun direct leidinggevende zijn vaker frequent afwezig wegens ziekte (15,9%) dan hun collega’s met een goede coach (9,5%). In die eerste groep ligt ook de verloopintentie merkbaar hoger. De betrokken werknemers zijn hier bijna vier keer zo vaak actief op zoek naar ander werk (28,5% tegenover 7,5%). Zij schatten de haalbaarheid om in de huidige job door te werken tot de pensioenleeftijd duidelijk pessimistischer in. Bijna twee derde (61,6%) van die 40-plussers ziet dat langer doorwerken als een irrealistische opgave. Bij de 40-plussers die voldoende steun krijgen van hun chef is dat maar één op drie (34,5% ).
Uiteraard zijn er naast de aanpak van de leidinggevende nog andere factoren binnen het werkbaarheidsvraagstuk. Analyses van de Stichting Arbeid en innovatie leren dat ook de aanpak van risico’s in de arbeidssituatie noodzakelijk is om werkbaarheidsproblemen te voorkomen. Enkele voorbeelden zijn:
- Een (te) hoge werkdruk of
- Een gebrek aan regelmogelijkheden bij medewerkers.
En de leidinggevende zelf?
Echter een leidinggevende kan dit niet allemaal oplossen... De scherpe terugval van het aantal leidinggevenden met een werkbare job in de afgelopen jaren (van 57,4% in 2013 naar 52,9% in 2019) rechtvaardigt de nodige (beleids)aandacht voor hun arbeidssituatie en werkbeleving.
Vooral de hoge en stijgende probleemscores voor psychische vermoeidheid springen daarbij in het oog. Tussen 2013 en 2019 nam het aandeel leidinggevenden met werkstressklachten toe van 31,6% naar 37,6%, het aandeel leidinggevenden met burn-outsymptomen steeg van 11,2% naar 13,7% in dezelfde periode. Daarnaast noteerde de Stichting Innovatie en arbeid recent ook een minder gunstige ontwikkeling betreffende werkplezier en motivatie.
