In de literatuur zijn meerdere definities van burn-out te vinden. We geven er enkele die meteen ook de gevolgen van burn-out voor de organisatie belichten.
‘Burn-out is een negatieve, aanhoudende gemoedstoestand die verband houdt met het werk, die voorkomt bij ‘normale’ individuën en die gekenmerkt wordt door uitputting, een gevoel van onbekwaamheid, demotivatie en disfunctioneel gedrag op het werk’ (Schaufeli en Enzmann, 1998)
‘Burnout is een syndroom van emotionele uitputting, depersonalisatie en verminderde persoonlijke bekwaamheid dat voor kan komen bij diegenen die beroepsmatig met andere mensen werken’ (Maslach & Jackson, 1986, p1 in Schaufeli, 1990, p44)
Deze laatste definitie, gehanteerd door prof. Lode Godderis in een onderzoek naar burn-out in de zorgsector (2013) geeft aan dat mensen die met en voor anderen werken een bijzonder risico op burn-out lopen.
Burn-out wordt ook wel omschreven als het gevolg van overmatige stress en overbelasting.
Stress en burn-out zijn belangrijke gezondheidsproblemen. Ongeveer 1 op 10 bezoeken aan de huisarts heeft te maken met stress. Naar schatting hebben zo’n 30 procent van de psychische klachten waarvoor mensen hulp zoeken te maken met stress. (...) Wanneer men niet meer met zijn stress kan omgaan, ontstaan fysieke en psychische gezondheidsklachten. Deze spanningsklachten veroorzaken ruim een derde van de afwezigheidsdagen door ziekte. (Bron: www.geestelijkgezondvlaanderen.be)
Burn-out is een energiestoornis veroorzaakt door langdurige chronische (werk)belasting. Verwar burn-out dus niet met overspannenheid of depressie!
