Meer dan 125 vrijwilligers ondersteunen de werking van vzw Mariënstede, een centrum waar mensen met een fysieke en met een mentale beperking samen wonen en werken.
Het centrum is stevig ingebed in de gemeente. Chauffeurs, kook-, tuin-, klusjes-,winkel-, feest- en zelfs vakantievrijwilligers dragen met hart en ziel bij. ‘Een lang groeiproces, wederkerigheid, lokale inbedding en een hartelijke cultuur.’ Zo vat Hilde Decoene, trekker van het vrijwilligersbeleid, de sleutels tot deze toevloed van helpende handen samen.
In vzw Mariënstede te Dadizele wonen en werken een 60-tal mensen met een beperking. Uniek aan Mariënstede is dat bewoners met een fysieke beperking en bewoners met een mentale beperking er samen komen. ‘Dat is een enorme troef,’ zegt Hilde: ‘Ze helpen elkaar en vullen elkaar goed aan.’ 60 personeelsleden en meer dan 125 vrijwilligers zorgen samen voor ondersteuning en een waaier aan activiteiten.
Wederkerigheid werkt
Hilde: ‘Van bij de oprichting van vzw Mariënstede in 1985, hebben we sterk ingezet op het contact met de gemeente en de lokale verenigingen. We laten geen gelegenheid onbenut om mensen uit te nodigen in ons huis, zoals vroeger voor een aperitiefconcert met de lokale fanfare. Recent namen we deel aan de streekproductenmarkt waar we producten verkopen die in onze ateliers zijn gemaakt. In bijna alle lokale verenigingen zijn bewoners van ons actief, zoals bij de CM, bij OKRA, in de parochie, de atletiekclub en bij de voetbal. We dragen ons steentje bij in vele lagen van de gemeenschap.’
Lokaal netwerk
Mariënstede ligt ook letterlijk in het hart van het dorp. ‘We zijn centraal gelegen in het dorp, op een plek waar veel mensen passeren. In onze winkel verkopen we zowel eigen producten als streekproducten en Oxfam-producten. Mensen stappen makkelijk bij ons binnen, de drempel is laag’, vertelt Hilde. ‘Deze week nog kwamen de 11.11.11-vrijwilligers soep maken in onze keukens. Daar ontstaan spontane contacten met bewoners en vaak vinden nieuwe vrijwilligers zo de weg.’
"We verbouwden ook een oud conciërgehuis tot een kleine dorpsbioscoop die gerund wordt door mensen van het dorp samen met mensen van Mariënstede."
De tuin van het kasteel van Mariënstede is de groene long van het dorp. Mensen uit de buurt komen joggen of wandelen en verpozen op de bankjes, waar ze bewoners ontmoeten die ook van de natuur genieten. ‘Onze bewoners komen overwegend uit de nabije omgeving. Dat geldt ook voor onze vrijwilligers: vaak zijn het jong gepensioneerden of familieleden van bewoners. Het biedt zeker een meerwaarde dat ook enkele personeelsleden afkomstig zijn uit het dorp. Zij zorgen voor een zeer directe link met de gemeenschap’, zegt Hilde, zelf geboren en getogen in Dadizele.
Het is fijn in Mariënstede te zijn
De open en hartelijke sfeer die Mariënstede kenmerkt, is volgens Hilde de belangrijkste verklaring voor de overvloed aan vrijwilligers: ‘Mensen vertellen ons dat ze hier zichzelf kunnen zijn en dat ze zich thuis voelen in Mariënstede. De zeven medewerkers die tot nu toe op pensioen gingen, kwamen allemaal terug als vrijwilliger. We werken professioneel, maar er heerst bij ons geen ‘professionalisme’. De bewoners staan centraal en met zijn allen samen proberen we hen optimaal te ondersteunen. We denken in netwerken van gelijkwaardige partners.’
‘Het project ‘Bruggensteun’, waarvoor Mariënstede ondersteuning krijgt van de Vlaamse overheid, is daar een sprekend voorbeeld van. ‘We verzamelen een groep van vrijwilligers rond een bewoner die zelfstandig woont. Elk op hun eigen manier dragen ze iets bij: de persoon rondvoeren, eens boodschappen doen, opruimen of voorlezen. Dankzij de vrijwilligerswerking ‘Komterbie’ leren deze mensen elkaar ook kennen en krijgen ze er zelf ook een netwerk bij. Een win-win dus.’
