Meer dan 77.000 mensen in Vlaanderen en Brussel doen een beroep op de diensten van Familiehulp zoals verzorging, huishoudhulp, kraamzorg,....
Esther en Seppe werken beiden voor Familiehulp: “In 2015 zagen we die enorme instroom van vluchtelingen in ons land. Vanuit onze directie voelden we aan dat er een uitdrukkelijke bekommernis was om die negatieve media-aandacht. Vanuit Familiehulp wilden we hier snel een sterk signaal in geven.”
‘Start niet vanuit de problemen, maar vanuit oplossingen’
Esther Verspreet is projectcoördinator van ‘In de zorg – uit de zorgen’: vluchtelingen worden begeleid in hun zoektocht naar een job in de zorgsector. “Koppel onze hoge nood aan nieuwe medewerkers aan de vluchtelingeninstroom en je krijgt dit ambitieus project!”, aldus Esther.
“Familiehulp is de hoofdpartner van dit interregionaal initiatief dat in 2017 opgericht werd. Drie regio’s uit drie landen bundelen de krachten: Belgisch-Limburg (België), Nederlands-Limburg (Nederland) en Nordrhrein-Westfalen (Duitsland).
We dienden samen een aanvraag in voor projectsubsidies van de Interreg Euregio Maas-Rijn en ook bij de lokale provincies Zo hebben we bijvoorbeeld het Duitse Rode Kruis in onze projectgroep, Vluchtelingenwerk Nederland en Zorg aan Zet, maar ook het lokaal het ACV, Limburgs Platform voor Vluchtelingen en het Internationaal Comité.
Dankzij dat regionaal partnerschap leren we van elkaar wat er in de verschillende regio’s werkt en doen we ideeën op.”
2 grote pijlers
Het project omvat twee grote pijlers.
"Enerzijds: Hoe kan je vluchtelingen beter toeleiden naar een job in de zorgsector? Hoe kan je hen prikkelen?"
Esther verduidelijkt: “We vertrekken vanuit een oplossingsgerichte methodiek. We kijken naar de talenten van vluchtelingen en naar de manier waarop we ze kunnen coachen op de werkvloer. Dat is een heel andere insteek dan dat je start vanuit problemen zoals taal en vervoer.”
“Anderzijds zetten we er sterk op in om draagvlak bij de werknemers te creëren voor deze nieuwe groep collega’s. Het volstaat niet om te zeggen ‘voilà hier zijn ze’, maar het vergt een veranderingsproces.
We hebben het stappenplan van Kotter gevolgd en de 1850 medewerkers in Limburg hierin meegenomen. We hebben ze geïnformeerd en gesensibiliseerd over ‘In de zorg – uit de zorgen’ via toelichtingen, key notes, workshops, …
Daarnaast hebben 200 medewerkers zich ook spontaan gemeld om deel te nemen aan onze dialoogtafels.”
Co-creatie aan de dialoogtafel
In 2019 organiseerde Familiehulp Limburg vier dialoogtafels waarbij eigen medewerkers en klanten vluchtelingen ontmoeten.
Het concept is simpel: de integratiemedewerkers van de asielcentra spreken hun bewoners aan om ze warm te maken voor de dialoogtafels. Daarna gaan de medewerkers van Familiehulp in gesprek met deze vluchtelingen.
Ze denken samen na over 4 thema’s:
- Wat als je klant discrimineert, als je bijvoorbeeld een hoofddoek draagt?
- Wat als je in je team merkt dat er geen openheid is medewerkers met een buitenlandse herkomst?
- Hoe kunnen we omgaan met taalbarrières?
- Hoe kunnen we vervoersproblemen oplossen?
Esther: “We zijn enorm dankbaar voor de medewerking van de opvangcentra in Sint-Truiden, Heusden-Zolder en Houthalen-Helchteren. Ze hebben mee voor het succes van de dialoogtafels gezorgd.
Na die momenten kwamen er collega’s spontaan naar ons toe met de boodschap "Ik wil zelf mentor worden van een vluchteling. Zo kan die persoon een dag met mij meelopen en zien of de job iets voor hem/haar is."
Die 200 medewerkers zijn uitgegroeid tot ware ambassadeurs in de wijkteams. Let wel, onze organisatie is ook een afspiegeling van de maatschappij. We kunnen nooit iedereen mee op de kar krijgen. Maar onze ambassadeurs zijn als een olievlek, ze inspireren anderen in hun team. Bovendien helpt het beleid hier ook als hefboom voor het draagvlak.”
Aftermovie
Seppe Vanhex is projectmedewerker bij Familiehulp: “We hebben 200 ambassadeurs, maar zo bereiken we natuurlijk nog niet iedereen.
We namen onze camera mee naar één van de dialoogtafels en maakten een aftermovie om onze perceptiebeïnvloeding digitaal verder te zetten. Op die manier bereiken we al onze medewerkers, maar ook onze klanten.”
Meer interesse, groter netwerk
Sinds de lancering van het filmpje eind januari 2020 is het aantal aanmeldingen bij het project heel hard gestegen. Ook de opbouw van ons netwerk in Limburg, binnen de gemeenschap van nieuwkomers, met onder andere doorverwijzingen via de OCMW’s, verloopt een stuk vlotter.
Seppe: “We organiseren bijvoorbeeld een gratis workshop voor anderstaligen om hen te informeren over zorg, zorgjobs en mogelijk culturele verschillen in het zorg geven. Opvangcentra voor asielzoekers, Centra voor Basiseducatie of de Turkse Unie maken anderstaligen warm hiervoor.
Zo zijn er dit jaar al 75 vluchtelingen die zich vrijwillig inschreven voor onze workshop met de prikkelkoffer. Een groot succes!”
Kunnen vluchtelingen snel aan de slag?
“Sommigen hebben een diploma van hun land van herkomst. De organisatie NARIC zorgt hier in België voor diplomagelijkschakeling. In afwachting kiezen ze soms voor vrijwilligerswerk of focussen ze zich eerst op Nederlands leren.
Voor sommige jobs heb je ook geen diploma nodig, zoals bijvoorbeeld een huishoudhulp. Zij kunnen onmiddellijk beginnen.”
Verankering
Het project liep ten einde in januari 2021. Esther en haar team focussen zich nu op vorming van medewerkers en disseminaties. “Daarvoor werken we ook samen met het Agentschap Integratie en Inburgering. Denk maar aan sessies rond duidelijke taal en omgaan met discriminerende uitspraken.”
En daarna? “De dialoogtafels en de strategische doelstelling om een diverse organisatie te zijn, gaan we uitrollen naar de andere Vlaamse provincies. Onder welke vorm we dat gaan doen, moeten we nog bepalen.”
