“Waar je wieg staat, bepaalt zoveel in je leven”

In de grote ruimte van de vroegere modewinkel ’t Meuleken kan je snuisteren tussen hippe tweedehandskleding tot je dat ene stuk hebt gevonden. Voor een prikje: een warme winterjas kost je niet meer dan dertig euro. Voor de medewerkers is de winkel meer dan een job. Want For The Love Of Life is ook een sociaaleconomieproject waar mensen werken voor wie dat niet evident is. En dat dankzij een idee en het engagement van Britt.

Hoe kom je erbij om een tweedehandswinkel te openen in een leegstaand pand?

“Dat sociaal engagement heeft er altijd al ingezeten. Op mijn achttiende koos ik voor de studierichting dramatherapie. Ik wilde 1001 dingen doen met mijn leven, maar je moet nu eenmaal een keuze maken. Na die studies kwam ik eerder toevallig bij radio en televisie terecht. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en het knaagde om iets uit de grond te stampen om mensen te helpen.”

TEXTIELAFVALBERG

“Hoe kom ik bij dit pand terecht? Toon Haverals van projectontwikkelaar LIFE is de beste maat van mijn lief – als ik ‘man’ zeg, voel ik me een oude doos. (lacht) LIFE ontwikkelt best wel toffe dingen, zoals cohousingprojecten, met oog voor ecologie en groen. Elk jaar besteedt de ontwikkelaar een budget aan goede doelen. Toon vroeg me of ik mee wilde nadenken over een project. Dit pand heeft een toplocatie en in afwachting van de bouwvergunning staat het leeg. Ik had net een reportage gemaakt over de textielafvalberg. Die is gigantisch. Dus groeide het idee om daaraan iets te doen en tegelijk voor sociale tewerkstelling te zorgen, en het pand een tijdelijke bestemming te geven. Ik contacteerde Oxfam en Kringwinkel en de bal ging aan het rollen. We hebben deze locatie dus gratis ter beschikking, anders zou dit financieel gewoon niet haalbaar zijn.”

“Ik heb zelf in de retail gewerkt, ik weet hoe je een winkel kan laten bollen. Daarnaast ben ik ook een zestal jaar als designer en styliste aan de slag geweest. In dit project komt dat allemaal een beetje samen. Trajectbegeleider vzw Emino zorgt voor de medewerkers, mensen die niet zomaar op de arbeidsmarkt terechtkunnen. Omdat ze Nederlands willen leren, lang ziek zijn geweest, of om welke reden ook. Sommigen werken twee uur per dag, anderen voltijds. Het werk is op maat van elke medewerker individueel. Mooi toch?”

Normaal bleef de winkel open tot september 2023. Dit werd verlengd tot december 2023 omdat de bouwvergunning wat op zich laat wachten. Komt er een vervolg op?

“Niet meteen, tenzij er zich opportuniteiten aandienen. Andere projectontwikkelaars hebben wel laten weten dat ze dit concept heel goed vinden. Projectontwikkelaars hebben niet altijd de beste naam, dus wat goede publiciteit met mooie initiatieven als dit, komt altijd van pas. Dus wie weet duikt er een andere locatie op en reizen we als een circus door de stad.”

Dat zou praktisch haalbaar zijn: de hele winkel is opgebouwd uit recuperatiematerialen.

“Dat klopt. Interieurarchitect Dries Otten heeft de inrichting gedaan en dat moest heel low budget gebeuren. De kledingrekken zijn gemaakt van verwarmingsbuizen, de palen zijn jumpingpalen.”

Tweedehandswinkels zijn hip. Dat kan alleen maar goed zijn, toch?

“Ja, ik vind het heel fijn om te zien hoe de jeugd helemaal into tweedehands is. Het is heerlijk hoe ze kledij combineren. Er zijn veel tweedehandskledingwinkels. Het verschil met ons? De sociale tewerkstelling. We werken ook bewust heel lokaal. Sommige tweedehandsketens sorteren hun kleding in het buitenland, allicht tegen niet zo’n fraai loon. We weten het fijne er niet van. Onze werking is heel transparant: mensen brengen hun spullen binnen bij Oxfam of Kringwinkel, die worden hier in ons land gesorteerd en komen in onze winkelrekken.”

Draag je zelf ook bewust duurzame kleding?

“Ik let erop dat ik tijdloze kleding koop, die kan ook voor uitzendingen op televisie jaren mee. Ik combineer die dan met tweedehandskleding. Ook duurdere kledij is vaak duurzaam. Het zijn de grote, goedkopere winkelketens die voor de afvalberg zorgen, omdat mensen elke dag iets anders willen dragen en het liefst zo goedkoop mogelijk. Dus beter een T-shirt dat drie keer zo duur is en jaren meegaat, dan eentje dat je maar enkele keren kan dragen voor het begint te verslijten.”

ZELFVERTROUWEN

Vanwaar komt jouw engagement? Van thuis uit?

“Ik heb altijd de drang gevoeld om mensen te helpen. Sommigen noemen dat naïef, maar ik ben gewoon zo. Momenteel werk ik voor VRT aan een nieuw programma ‘Kunnen we overeenkomen?’, dat draait rond bemiddeling. Ook daaruit spreekt een engagement voor andere mensen. Waarom? Omdat ik er volledig van overtuigd ben dat het allemaal afhangt van waar je wieg heeft gestaan. Ik heb het geluk gehad dat mijn wieg in een middenklassengezin in Antwerpen stond. Dat is een heel goeie plek op deze wereld, dat besef ik maar al te goed als ik de verhalen van de mensen hoor die in deze winkel werken. Hoe ze met een bootje gevlucht zijn, terwijl er nog familie aan de overkant is gebleven. Of hoe ze hun detentieverleden moeten verwerken en hoe zijn ze uiteindelijk in de gevangenis terechtgekomen? Door domme dingen die ze misschien nooit hadden gedaan als ze opgegroeid waren met het opvangnet dat ik heb gehad. Veel heeft te maken met zelfvertrouwen. Als je nooit te horen kreeg ‘amai, jij kan dat goed’, dan vertrek je vanuit een moeilijke startpositie in dit leven.”

“Vanuit dat besef help ik waar dat kan. Kleine dingen betekenen al heel veel. Iedereen kan dat. Maar het stelt me teleur hoe we niet genoeg voor elkaar zorgen. We hebben het te druk, we vinden geen tijd, er is altijd wel een uitleg. En als de Warmste Week er is, dan schieten we in actie.”

Zet je je ook in voor andere initiatieven?

“Ik ben meter van Make-a-Wish. Daar zet ik me met alle plezier voor in. Die organisatie zorgt ervoor dat kinderen met een levensbedreigende ziekte zich gewoon eens kunnen ontspannen en kind zijn.”

“Maar je hoeft geen groot engagement op te nemen. Doe gewoon wat in jouw mogelijkheden ligt. Zo helpt fruitboer Karel Paesmans de wenskinderen van Make-a-Wish op zijn eigen manier. Elk kind krijgt een wensboom die ze elk seizoen zelf mogen oogsten. Heel eenvoudig, maar die oogstdagen zijn heel warme momenten en betekenen veel voor die kinderen.”

Trek je dat engagement door in je werk? Bij Factcheckers bijvoorbeeld?

“Ja, eigenlijk wel. De drie Factcheckers hebben elk hun profiel. Thomas Vanderveken is de intelligente ​​– je moet een kat een kat noemen. Hij is duidelijk de slimste van ons drie. Jan Van Looveren heeft het buikgevoel en de volkse aanpak. Ik breng de meer menselijke verhalen. Zo verdelen we ook de reportages. Als er een minister te bevragen is en er veel moeilijke woorden vallen, dan kijken Jan en ik spontaan naar Thomas.”

BIJEN

Iets heel anders: je bent ook imker. Hoe kom je daarbij?

“Ik vind het heel leuk om nieuwe dingen te leren, en jaren geleden kwam ik toevallig op een opendeurdag van een imker in Kasterlee terecht. Dat sprak me wel aan en ik heb nadien een cursus gevolgd en bijenkasten geïnstalleerd. Maar ik heb nu even een pauze genomen. Het is druk met het werk, mijn zoontje is er bijgekomen, en de bijenkasten vragen wel wat aandacht. Ze stonden op een dak waar het te gevaarlijk was voor mijn zoontje, dus kon ik hem niet meenemen. Een bijenkast weegt ook heel wat, dus moest mijn lief mee het dak op telkens ze verplaatst moesten worden.”

“Maar ik ben er niet voorgoed mee gestopt, hoor. De imkerij gaf me rust. Bijen vormen een fascinerende wereld en ze communiceren met elkaar op een wonderlijke manier. En ik eet heel graag honing. Het gaat jammer genoeg niet goed met de bijen en de bloemen. Mijn tuin is een wildernis, daar groeit van alles en nog wat waar de bijen iets aan hebben.”